تور کربلا | تور نجف | قیمت تور کربلا هوایی | بلیط نجف

حرم امیر المومنین (ع) نجف

آستان مقدس امام اول شیعیان در مرکز شهر نجف قرار دارد. ایشان در سال چهلم هجری قمری به دست ابن ملجم مرادی به شهادت رسیده و طبق وصیت وی، مخفیانه در محلی نزدیک کوفه به خاک سپرده شد. در قرن دوم هجری و در دوران هارون الرشید، محل دفن این امام مشخص گردید، جایی که شیعیان معتقدند، دو تن از پیامبران، یعنی حضرت آدم و حضرت نوح نیز، به خاک سپرده شده اند. نخستین ساختمان این حرم مطهر، در همین دوران بنا گردید و پس از آن نیز همواره در حال توسعه و بازسازی بوده است.

بنای این حرم از یک گنبد طلایی بزرگ و یک گنبد خانه، به همراه چندین رواق و یک صحن تشکیل شده است. ساختمان امروزی آن از آثار دوران صفویه است. گنبد عظیم و ایوان آن به دستور نادر شاه افشار، با خشت های طلایی تزئین شده و هنرمندانی از اصفهان نیز آینه کاری حرم را انجام داده اند. در دوران شاه اسماعیل صفوی، قبر مطهر حضرت، درون صندوقی از خاتم قرار گرفت. ضریح آن نیز، صد سال پیش توسط هنرمندان هندی و چینی، با تلاش رهبر شیعیان اسماعیلی ساخته شده است. این حرم دارای صحن بسیار بزرگ و دلبازی است که آن هم از ساخته های دوران صفویه بوده و نمای آن با کاشی های خشتی زیبایی مزین شده است.

در اطراف صحن، آرامگاه های متعددی وجود دارد که همگی متعلق به عالمان و بزرگان زمان های مختلف می باشد. در این صحن چهار دروازه اصلی به نام های باب الذهب، باب الطوسی، باب القبله و باب سلطانی وجود دارد. در زوایای مختلف صحن، چندین مسجد تاریخی به همراه تکیه بکتاشیها واقع شده است. البته این تکیه که محل تجمع صوفیان بکتاشی ترک بوده، در حال حاضر به انبار آستانه تبدیل شده است.در تور کربلا برنامه زیارت حرم امام علی را برایتان تدارک دیده ایم.

حرم امام حسین (علیه السلام)

سرآمد تور عتبات عالیات و مکان های مذهبی کربلا که هر ساله میزبان میلیون ها زائر کربلایی است، حرم امام سوم شیعیان امام حسین (ع) می باشد. ایشان فرزند حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) و نوه‌ی پیامبر گرامی اسلام (ص) می باشند و در سال 61 هجری قمری به همراه 72 تن از یاران با وفایش در روز دهم ماه محرم الحرام (عاشورا) در صحرای کربلا به دست یزید و هم پیمانانش به شهادت رسیدند.در حال حاضر زیارت حرم این امام بزرگوار آرزوی هر مرد و زن، جوان و پیر در سراسر دنیاست.

در این حرم ، امام حسین، به همراه علی اکبر در پایین پا و علی اصغر بر سینه در ضریح دفن‌اند. همچنین بیشتر شهدای کربلا کمی آن‌سوتر در حرم به خاک سپرده شده‌اند. در شمال شرقی حرم حسین بن علی، حرم عباس بن علی قرار دارد و مابین دو حرم را بین الحرمین می‌گویند.

تاریخچه حرم امام حسین از ابتدا تا کنون که در تور کربلا زیارت میکنید

پس از به شهادت رسیدن حسین بن علی و اصحاب وی در سرزمین کربلا، قبیله بنی‌اسد کالبد او و اصحابش را دفن کردند. بنی‌اسد برای قبر امام حسین نشانه‌ای در نظر گرفتند و درخت سدره‌ای را علامت آن ساختند. در زمان بنی‌امیه شیعیان به زیارت قبر وی می‌آمدند و قبر مشخص بود.

بناهای پیشین و ابتدایی حرم امام حسین
نخستین ساخت بنای آرامگاه حسین بن علی را به مختار ابوعبید ثقفی مختار بن ابی‌عبیده ثقفی (پس از قیامش) و بعضی به بنی اسد نسبت می‌دهند که مصالح آن از گچ و آجر بوده و در نزدیکی آن مسجدی بوده‌است که این آرامگاه در عهد بنی عباس بدستور هارون الرشید ویران شد و خانه‌های شیعیان همجوار آن خراب گشته و قبر را شخم زدند و درخت سدره‌ای که بنی‌اسد جهت علامت قبر کاشته‌بودند را بریدند. پس از آن در زمان مامون که برای راضی کردن شیعیان خراسان، تصمیم گرفت خلافت را به علی بن موسی واگذارد.

شیعیان فرصت یافتند بر روی قبر حسین بن علی آرامگاهی بنا کنند که بنای این آرامگاه هم در سال ۲۳۲ قمری به دستور متوکل عباسی همراه با خانه‌های اطراف آن ویران شد و زمین آن شخم زده‌شد و در آن کشت صورت گرفت. همانگونه که حمدالله مستوفی آورده‌است:

«آن‌را مشهدی حائری خوانند جهت آن‌که به عهد متوکلِ خلیفه آب در او بستند تا خراب شود، آب حیرت آورد و زمین مدفن خشک ماند».

متوکل به دست فرزندش منتصر، در سال ۲۴۷ قمری به قتل رسید. منتصر نیز همانند مامون، برخلاف پدرش، به شیعیان امنیت و رفاه داد و باز آرامگاه حسینی را بنا نمود و در کنار آن گل‌دستهٔ بلندی بنا نهاد. حدود ۲۸۰ ق داعی‌الصغیر فرمانروای طبرستان و از نوادگان زید بن علی بن حسین به بازسازی و گسترش آن پرداخت.

بنای کنونی حرم امام حسین
آخرین بازسازی ساختمان حرم حسین بن علی در سال ۳۷۱ قمری توسط عضدالدوله دیلمی از آل بویه به سرانجام رسید. وی دستور ساخت همه عتبات را صادر کرد. بنای حرم حسین بن علی در سال ۳۶۷ قمری شروع شد و در سال ۳۷۱ قمری به پایان رسید. این آرامگاه دارای گنبدی بر بالای قبر حسین بن علی است. ساختمان اصلی آن همچنان باقی‌مانده و در آتش‌سوزی سال ۴۰۷ قمری بر اثر افتادن شمع، تنها تزیینات داخلی آن از بین رفت ولی چون در ساختمان اصلی آرامگاه و ستون‌ها چوب بکار نرفته بود، برپا ماند. در حقیقت بنای اصلی آرامگاه حسین بن علی از آثار معماری آل بویه می‌باشد که بعدها از تعرض مغولان نیز در امان ماند.

تعمیرات بنا تاکنون

پس از آن تا به امروز در آرامگاه حسین بن علی تعمیرات و تزیینات زیادی صورت گرفته‌است. پس از سقوط ایلخانیان، در دولت جلایریان (ایلکانیان) و به دست آن‌ها تعمیراتی آغاز شد که تا سال ۷۸۶ قمری آن را ادامه دادند و ایوان طلا را بنا نمودند. پادشاهان صفویه ضمن انجام تعمیرات و نصب تزئینات متعدد از جمله صندوق و ضریح فولادی، آرامگاه را نیز توسعه دادند. بعضی تعمیرات و ساخت یک کاروانسرا در کنار حرم توسط عثمانی‌ها نیز تا سال ۱۱۲۹ ادامه یافت. سپس نادر شاه در سال ۱۱۳۵ قمری نیز دست به تعمیراتی وسیع و نصب تزئیناتی در حرم زد.

در دوره قاجار، روابطی بهتر از صفویه با عثمانیان داشتند. آغا محمد خان قاجار، نخستین شاه این دودمان، در سال ۱۲۰۵ دستور نوسازی گنبد و تذهیب و تزیین آن را با پوشش طلا صادر کرد. در ۱۸ ذیحجه سال ۱۲۱۶ قمری سعود بن عبدالعزیز وهابی در رأس لشکری بزرگ به کربلا حمله کرد و کشتار بی‌رحمانه‌ای به راه انداخت و آرامگاه حسینی را ویران و اموال آن را غارت کرده، تمام قندیل‌های طلا و نقرهٔ صفویه و فرش‌های گران‌قیمت را به تاراج برد.

پس از آن فتحعلی شاه قاجار دستور تعمیر خرابی‌های وهابیان داد و ضریح تازه‌ای در سال ۱۲۱۸ قمری برای حرم نصب گردید. همسر فتحعلی شاه ایوان مقابل قبر و مناره‌های حرم حسینی را طلاکاری کرد. گنبد و صحن در دوره محمد شاه تجدید بنا شد. در سال ۱۲۷۳ قمری ناصرالدین شاه تعمیراتی در حرم انجام داد و برای سومین بار در دوره قاجاریه گنبد آستانه تجدید طلاکاری شد. تعمیرات حرم در دوره قاجار همچنان ادامه داشت.

در تمام نقاط حرم حسینی –بسان دیگر مراکز زیارتی عراق– نام سلاطین صفوی، قاجار، امیران این دو سلسله بر روی کتیبه‌ها دیده می‌شد که همگی آن‌ها در دوره صدام نابود گردید، تا آثار ایرانی در عتبات به‌طور کامل محو شود. امروزه این نام‌ها تنها در کتاب‌ها، برخی تصاویر و به‌احتمال اسنادی که در آرشیوهای عثمانی برجای مانده، قابل رؤیت است.

به نظر می‌رسد از آخرین تعمیرات اساسی حرم، تعمیر ایوان طلا و نصب ستون‌های مرمر به جای ستون‌های چوبی برای آن بوسیله یکی از تجار و معدن‌داران ایرانی (حاج قنبر رحیمی) در سال ۱۳۸۹ قمری (۱۳۴۸ خورشیدی) می‌باشد.

ضریح جدید حرم امام حسین
ضریح جدید حسینی که در آن حدود ۱۱۸ کیلوگرم طلا به همراه نقره و چوب درخت ساج بکار گرفته شده در ایران (شهر قم) ساخته شد و پس از عبور از شهرهای مسیر از مرز مهران به عراق منتقل و در حرم نصب گردید و در ۱۵ اسفند ۱۳۹۱ (۲۲ ربیع‌الثانی) از آن رونمایی گردید. این ضریح از نظر شکل هندسی مانند ضریح قدیم ولی از نظر ارتفاع کمی بلندتر و مساحت آن حدود ۳۴ متر مربع و تعداد پنجره‌های آن ۲۰ باب است.

در ساخت ضریح جدید شش‌گوشه حسینی یک‌صد و هیجده کیلو طلا و چهار هزار کیلو نقره ۲ تن مس و هزار و سیصد کیلو برنج، ۵تن چوب ساج جنگلی از برمه به‌کار رفته‌است. وزن ضریح ۱۲ هزار کیلو است. ضریح‌های قبلی نیز توسط هنرمندان ایرانی ساخته شده و در دوران صفویه و قاجار اماکن مقدس در عراق توسط پادشاهان مختلف ساخته و مرتب تعمیر و تکمیل شده‌است.تمامی اطلاعات این بخش را از سایت ویکی پدیا حرم امام حسین برای شما جمع آوری کرده ایم.

عناوین جزئیات حرم امام حسین

ضریح حسین، علی اکبر و علی‌اصغر (ضریح اصلی)، همراه ضریح بیشتر شهدای کربلا (ضریح پشتی)

آرامگاه‌ها:

آرامگاه حسین، علی اکبر و علی‌اصغر
آرامگاه بیشتر کشته‌شدگان کربلا
آرامگاه حبیب مظاهر
قتلگاه
آرامگاه ابراهیم مجاب

درب‌ها:

درب قبله
درب رجا (امید)
درب قاضی الحاجات (برآورندهٔ نیازها)
درب شهدا
درب کرامة (بزرگواری و کرامت)
درب سلام (درود)
درب سدره
درب سلطانیه
درب رأس الحسین (سر حسین)
درب زینبیه

رواق‌ها و ایوان‌ها:

رواق شمالی (پادشاهان)
رواق خاوری (فقیهان)
رواق باختری (ابراهیم مجاب)
رواق جنوبی (حبیب مظاهر)
ایوان شمالی (صافی الصفا)
ایوان خاوری
ایوان باختری
ایوان جنوبی (طلا)

حرم حضرت عباس (قمر بنی هاشم)

آرامگاه یا حرم حضرت عباس یا مسجد عباس محل دفن پیکر مطهر حضرت عباس (ع) برادر گرامی امام حسین (ع) و پسر امام علی (ع) ، فرزند ام البنین شیر القمه و یاور حسین در کربلا است، این حرم بعد از واقعه کربلا در آنجا قرار گرفت و به مرور زمان و طی اتفاقات بسیار تبدیل به حرم کنونی گشت.

تغییرات بنای حرم حضرت عباس در طول زمان که در تور کربلا زیارت خواهید کرد

بنای اولیه:

مختار ثقفی در سال ۶۶ قمری، با کمک جمعی از اعراب و نیز ایرانیان که از شیعیان علی بن ابیطالب(ع) بودند به خونخواهی سیدالشهداء(ع) قیام کرد و در دوران قدرت و حکومت او (توسط خود وی یا دیگر شیعیان) اولین عمارت آستانه بنا گشت و کم کم این عمارت و به طور کلی تمام شهر کربلا رو به آبادانی نهاد، ولی هارون الرشید در سال ۱۷۰ قمری دستور خراب کردن آن را داد.

بنای دوم:
مأمون، که در سال ۱۹۸ قمری قدرت را به دست گرفت، برخورد دوستانه‌ای با شیعیان در پیش گرفت، لذا شیعیان این فرصت را مغتنم شمردند و عمارت دوم آستانه در عصر مأمون انجام گرفت.

در سال ۲۳۲ قمری متوکل عباسی بر مسند خلافت نشست. وی دستور داد آستانه حضرت سیدالشهداء(ع) و حضرت عباس(ع) بلکه تمامی شهر کربلا را خراب کردند و پس از تخریب، تمامی منطقه را شخم زدند و به آن آب بستند.

بنای سوم:

المنتصر، خلیفه عباسی اموال زیادی بین علویین تقسیم کرد و حکم به تعمیر بنای شهر کربلا و آستانه حضرت عباس(ع) داد. در نتیجه، کربلا در عصر او رونق یافت و زائرین از اطراف و اکناف به سوی این شهر سرازیر گشتند.

بنای چهارم:
در سال ۳۶۷ ق. عضدالدوله دیلمی وارد بغداد شد، سپس به زیارت کربلا و نجف شتافت و دستور داد مرقد عظیم و با شکوهی برای حضرت عباس(ع) بنا کنند. بنای مزبور در سال ۳۶۷ قمری آغاز شد و در سال ۳۷۲ پایان یافت و عمارت امروزه آستانه حضرت عباس(ع) از عضدالدوله است.

در عصر جلایریان
تعویض ضریح حرم حضرت عباس، ۱۳۹۵ش ،پس از تأسیس دولت جلایریان در ایران و به قدرت رسیدن شیخ حسن ایلکانی در سال ۷۴۰ قمری، سلطان اویس (فرزند شیخ حسن) تعمیرات را در این آستانه شروع نمود که در عصر فرزندش، سلطان احمد، در سال ۷۸۶ پایان یافت و هدایای زیادی از ایران به آستانه مزبور ارسال شد.

در عصر صفویه
شاه اسماعیل صفوی روز ۲۵ جمادی الثانی ۹۱۴ قمری فاتحانه وارد بغداد گشت و مورد استقبال شیعیان قرار گرفت. وی روز بعد به سمت کربلا حرکت کرد و یک شبانه روز در حرم امام حسین(ع) معتکف گشت، سپس به آستانه حضرت عباس(ع) رفت و دستور تعمیرات وسیعی را در آن آستانه صادر نمود و دوازده قندیل از طلای خالص به نام دوازده امام را که با خود آورده بود به حرم حضرت عباس(ع) اهدا کرد. تمامی حرم و رواق‌ها را با فرش گران بهای ابریشم‌ بافت اصفهان مفروش نمود و خدمه مخصوصی نیز برای نگاهداری و روشنایی قندیل آستانه استخدام کرد که تبار آن امروزه با عنوان (آل قندیل) در کربلا شهرت دارد. اسماعیل صفوی، همچنین دستور کاشی‌کاری گنبد را صادر کرد که تا سال ۱۳۰۲ قمری کاشی‌کاری باقی بود.

در عصر نادرشاه افشار
در سال ۱۱۵۳ قمری نادرشاه هدایای زیادی به آستانه حضرت عباس(ع) ارسال کرد و تعمیرات وسیعی در آن بارگاه ملکوتی انجام گرفت.

در حمله وهابیان
در ۱۸ ذی‌الحجه سال ۱۲۱۶ قمری، که مردم در عید غدیر از کربلا به نجف اشرف رفته بودند، سعود بن عبدالعزیز با لشکری به شهر کربلا حمله برد، حکم به تاراج تمامی شهر داد، آستانه حضرت عباس(ع) را خراب کرد و تمامی هدایای سلاطین و ملوک صفویه و نادرشاه و قندیل‌های طلا و نقره و غیره را غارت کرد.

در عصر قاجاریه

تصویری از حرم حضرت اباالفضل العباس (ع) در سال ۱۹۱۱ میلادی. احتمال دارد که این تصویر را «ارنست هرتزفلد» شرق‌شناس آلمانی در جریان سفرهایش به بین‌النهرین ثبت کرده باشد.
پس از حمله وهابی‌ها به کربلا، مردم ایران با همراهی دولت وقت ایران در زمان فتحعلی شاه قاجار کمک‌های زیادی به این شهر نمودند و تمامی خرابی‌های وارده را ترمیم کردند. آستانه حضرت عباس(ع) نیز تعمیر گشت و ضریح نقره اهدایی فتحلی‌شاه قاجار در سال ۱۲۲۷ قمری نصب شد.

تعمیرات آن آستانه در طول دوران قاجاریه قطع نشد و ناصرالدین شاه کاشی‌کاری گنبد را تجدید کرد. در سال ۱۳۰۴ قمری کاشی‌کاری صحن و در سال ۱۳۰۵ قمری کاشی‌کاری گنبد انجام یافت. همچنین، عبدالحسین تهرانی، معروف به شیخ العراقین، با استفاده از ثلث میرزاتقی خان امیرکبیر تعمیرات وسیعی در آستانه انجام داد.

وضعیت کنونی حرم حضرت عباس در تور کربلا

وضعیت کنونی حرم حضرت عباس ضریح قبلی حضرت ابوالفضل(ع) که در فروردین ۱۳۹۵ش برداشته شد،حرم حضرت عباس(ع) در ۳۷۸ متری شمال شرقی آستانه امام حسین(ع) قرار دارد و بین الحرمین حد فاصل این دو حرم است. قبر حضرت عباس(ع) در وسط حرم واقع شده و بر روی آن صندوق خاتم نفیس اهدایی قرار دارد که با گذشت زمان تعمیراتی روی آن انجام شده است.

روی صندوق را ضریح نقره‌ای پوشانده که به همت سید محسن حکیم و به دست هنرمندان ایرانی در اصفهان با به کار بردن چهارصد هزار مثقال نقره خالص و هشت هزار مثقال طلا پس از سه سال کار مداوم در سال ۱۳۸۵ قمری در حرم نصب گشته است. چهار طرف حرم دارای چهار رواق قرینه است و به یکدیگر منتهی می‌گردند. سقف و تمامی دیوارهای حرم و رواق‌ها به دست هنرمندان ایرانی آینه‌کاری شده و بر فراز ضریح یک گنبد بزرگ بنا گردیده که در سال ۱۳۷۵ قمری طلاکاری آن انجام یافته است.

در دو طرف ایوان جنوبی حرم، دو مأذنه (مناره) سر به فلک کشیده است. در قسمت جنوبی حرم یک ایوان سرتاسری سرپوشیده واقع شده است که در وسط آن یک درِ طلایی میناکاری ساخت اصفهان و در سمت شرق و غرب آن نیز دو درِ کوچک دیگر واقع است که هر سه در، به داخل رواق جنوبی منتهی می‌شود.اطلاعات این قسمت از سایت ویکی شیعه برداشته شده است تا این جا راحتتر مطالعه نمایید.

فاصله بین حرم مطهر امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) همانند فاصله بین صفا و مروه است و بین الحرمین نامیده میشود که صفای و حال عجیبی را در این قسمت تجربه خواهید کرد و این زیارت یکی از برنامه های اصلی تور کربلا میباشد که برای شما تدارک دیده ایم. حرم حضرت عباس مورد احترام شیعیان است و هرساله میزبان مشتاقان اهل بیت (ع) و دوستداران آن حضرت است.

مسجد حنانه نجف

مسجد حنّانه در شمال نجف و در منطقه ای به همین نام، واقع در اواسط بزرگراه نجف به کوفه قرار دارد. حنانه به معنی ناله کننده است و طبق روایات مختلف، دلایل متفاوتی برای نام گذاری این مسجد، عنوان شده است. برخی از روايات، حاکی از این هستند که هنگام قرار دادن سر امام حسين (ع) در این منطقه، زمین صدایی شبیه به ناله بچه شتری که مادرش را گم کرده باشد از خود بیرون داده و یا تعظيم کرده است، در نتیجه به این نام مشهور شده است. در روایات دیگری آمده است که زمین این مسجد دو بار در عزای ائمه (ع) ناله كرده است، یك بار در زمان تشییع پیکر امیرالمؤمنین (ع) و یك بار نیز بعد از واقعه كربلا و به همین دلیل این منطقه، حنانه نام گرفته است.

در روایاتی دیگر بیان شده که در این محل ستون یا احتمالا دیوارى قرار داشته که هنگام تشییع شبانه امیرالمؤمنین (ع) از کوفه، هنگامی که از این منطقه عبور می کردند، این ستون یا دیوار از حزن و اندوه خم شده است. باز در روایاتی دیگر گفته شده که ابن زياد قافله اسراى اهل بيت (ع) را به همراه سر مطهر امام حسين (ع) و سرهاى ساير شهدا در اين منطقه قرار داد تا شهر كوفه را براى ورود آنان آماده كند، در این زمان اهل بيت (ع) سر به نوحه و زارى گذاشتند و اين منطقه به حنانه معروف شد.در تور کربلا بازدید از این مسجد خالی از لطف نمیباشد.

قبرستان وادی السلام

این گورستان یکی از مقدس ترین قبرستان های شیعیان است که در قسمت شمالی حرم امام اول شیعیان و در شهر نجف، واقع شده است. قبرستان وادی السلام، بزرگترین گورستان خاورمیانه و به اعتقاد برخی، بزرگترین گورستان جهان محسوب می‌شود. تاریخ پیدایش این قبرستان به پیش از زمان بوجود آمدن شهر نجف بر می گردد و پیشینه و فضائلش فراتر از  حد است.

در روایات آمده است که به ارواح مومنین پس از مرگ، ندا می رسد که در این قبرستان گرد هم ‌آیند و هر مومنی که از دنیا برود ملکی با نام ملک نقاله، روحش را به آنجا می‌برد. از طرفی گفته شده است که هر کس در این گورستان دفن شود، عذاب قبر از او برداشته می‌شود. در روایت دیگری نیز پیامبر اسلام خطاب به امیرالمومنین فرموده‌ است، تو برادر من هستی و وعده دیدار ما در وادی‌ السلام است.

قبرستان وادی السلام با مساحتی نزدیک به 1500 هکتار، از 1400 سال پیش  تا کنون بیش از 5 میلیون نفر از ساکنین نجف اشرف را به همراه تعدادی از صالحان و بزرگان دینی و همچنین، افراد عادی از کشورهای مختلف، نظیر ایران، هند، پاکستان و لبنان، در خود جای داده است و هنوز هم گنجایش زیادی برای پذیرفتن اموات دارد. در کنار قبور ساده، قبرهای متعددی نیز، با بقعه و گنبد در آن قرار گرفته است.ادامه مطلب وادی السلام

مسجد صافی صفا

صافی صفا مقبره اثیب یمانی، از یاران امیر المومنین (ع) است که در غرب نجف، مشرف به بحر نجف و حد فاصل با حرم امام اول شیعیان، قرار گرفته است. روایت شده حضرت علی (ع) در روزگار خلافت خود در شهر کوفه هر گاه که می خواستند با خود خلوت کنند، به این مکان می آمدند. در یکی از همین روزها، مردی سوار بر شتر و حامل پیکری به این سمت روان بوده و حضرت پس از رسیدن این مرد از وی می پرسند که از کجا می آید و جسدی که حمل می کند متعلق به کیست.

آن مرد پاسخ می دهد که از یمن آمده و حامل جسد پدرش می باشد که وصیت کرده پیکرش را در این سرزمین دفن کنند، زیرا اعتقاد داشت این مکان مدفن مردی خواهد شد که شفاعت کننده در روز قیامت است.

حضرت می پرسند تو آن مرد را می شناسی و جوان پاسخ می دهد که خیر نمی شناسم. سپس حضرت می فرمایند که آن مرد، من هستم. آنگاه پیکر اثیب یمانی را پس از خواندن نماز، در همان محل به خاک می سپارند.ادامه مطلب مسجد صافی صفا

مقبره ذی الکفل

در تور نجف میتوانید از مقبره ذی الکفل دیدن کنید ، ذی الکِفل یا ذوالکِفل به معنی صاحب حصار یا صاحب کفالت، در قرآن و روایات اسلامی به عنوان یکی از پیامبران بنی‌ اسرائیل و مردی شکیبا و نیک ‌سیرت معرفی شده ‌است. مقبره منسوب به وی در ۴۰ کیلومتری جاده نجف به حله، در کنار فرات، در یک آبادی به نام کفل قرار دارد. در این آبادی قلعه آجری کوچکی موجود است که این مقبره درون آن ساخته شده و یهودیان و مسلمانان به زیارت آن می پردازند.

یهودیان در قرن گذشته در این منطقه بناهایی ساخته و باعث توسعه آن شدند، اما به مرور ساکنان این ناحیه که مردمانی یهودی و عرب بودند، به فلسطین مهاجرت کردند. هر ساله زائران یهودی از نقاط مختلف به این منطقه می آمدند و یک ماه برای  زیارت ساکن می شدند. در پشت این مقبره مسجدی است که گفته می‌شود چهار نفر از حواریون در آن جا به خاک سپرده شده اند و قبر دختر ذی الکفل هم در آنجا واقع است. عده ای از زائران معتقدند از دریچه کوچکی که در پایین صندوق قبر قرار دارد، همواره بوی عطر عجیبی متصاعد می شود.